Wojciech Brzoska – cztery wiersze

żywioły

najczęściej przytulam się do ciebie w powietrzu

i w wodzie.

tam chyba czuję się najmniej

pewnie.

na ziemi staram się złapać równowagę.

żeby nie strawił mnie

ogień.

***

śpiąc, zgięta wpół, w samolocie jesteś

kotem.

palcami u stóp ugniatasz podłogę.

i kiedy głaszczę cię po grzbiecie -

zapewne mruczysz.

tylko silnik zagłusza.

fuertemuerte

w swoje urodziny mówisz:

skoro bańki mydlane tak długo utrzymują się

na wietrze, nic dziwnego, że przyjeżdżają tu surferzy.

bawisz się przy tym jak dziecko.

na wyspie zakwitły pierwsze rajskie

ptaki, a my po wielu kilometrach robimy się

coraz lżejsi.

wydaje się być tak krucho,

że ktoś jednym haustem mógłby nas

zdmuchnąć.

kuchnia polska

pierogi ruskie

placek po węgiersku

ryba po grecku

fasolka po bretońsku

Wojciech Brzoska

(ur. 1978) - poeta, autor jedenastu książek poetyckich, m.in. Niebo nad Sosnowcem (2001), Przez judasza (2008), Drugi koniec wszystkiego (2010), Plejady (2021) oraz Senny ofsajd (2022). Nakładem Biblioteki Śląskiej w Katowicach ukazała się monografia i wybór wierszy: Poetyka ucha. O wierszach Wojciecha Brzoski. Jego utwory były tłumaczone na: angielski, niemiecki, czeski, słowacki, słoweński, serbski, hiszpański i ukraiński. Brzoska jest również wokalistą w zespołach: Brzoska i Gawroński, Brzoska Kolektyw oraz Piksele. Zawodowo był związany z

więziennictwem. Obecnie major w stanie spoczynku. Organizator spotkań literackich oraz koncertów. Pomysłodawca adresowanego do więźniów Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jeana Geneta. Mieszka w Katowicach. Strona autorska: www.wojciechbrzoska.pl