Tomasz Hrynacz – pięć wierszy

Zmierzcha

Akrylowa krew

Akrylowe niebo

Akrylowy skrzek 

Powtórz Do składu

Wystarczy haust

Haptyka starczego lata

Chudy bilon w fontannie ku ozdobie.

Mówią, że na powrót.

Chwilowo tak zostań.

Chwilowo tutaj pobądź.

Po latach z litości przyśni się

lunapark, crossfit i cukrowa chmurka na patyku.

Niebo jak płuco, i to ukłucie, różana duszyczko.

Tweet

Kres dnia, wyszparuj.

Błyszcz mrozu, odprowadź.

Zrost ran, przesmaruj.

Impet śnieżycy, pożegnaj.

Bezlik opadu, odnotuj.

Żerdź migu, przekopiuj.

Samopas żaru, uwolnij.

Rys nocy, przywitaj.

Zygzak blizn, zamaluj.

Zapałka, draska, dwa kije

Podpalasz? 

Popalam.

Nastały czasy 

na pobożne 

życzenia.

Co

co kto

co pod 

co smartfon 

co urodzajne ziemie

co ochędóstwo

co karta debetowa 

co Lidl 

co pokrewieństwo 

co śmierć 

(do końca rzecz po rzeczy rzecz do rzeczy)

połączenie jest niestabilne

fot. Katarzyna Hrynacz

Tomasz Hrynacz (ur. w 1971 r.) – autor tomów wierszy: Zwrot o bliskość (1997), Partycje oraz 20 innych wierszy miłosnych (1999), Rebelia (2001), Enzym (2004), Dni widzenia (2005), Praski raj (2009), Prędka przędza (2010), Przedmowa do 5 smaków (2013), Noc czerwi  (2016), Dobór dóbr (2019), Pies gończy (2021), Emotywny zip (2021), Lallen (2023), Corto muso (2025). Tłumaczony na język angielski, bośniacki, chorwacki, czeski, francuski, hiszpański, niemiecki, serbski, słowacki, rosyjski, rumuński i ukraiński. Mieszka w Świdnicy Śląskiej.