Oskar Pastior – trzy wiersze
- Mirek Drabczyk
- 3 dni temu
- 2 minut(y) czytania
wciąż
wiersz to nie wers. bo
czy ty wiesz co to wiersz
wiersz to wieszcz wieszczący wieść
wobec wszem wierzgająca wierzba świerk
wiersz to sierść węszący świerszcz
wzdłuż i wciąż tylko wiersz
wertujący ciebie wszerz
nawet gdyby ten tu wiersz
nie wertował ciebie wszerz
gdyby wieszcz nie wieścił wszem
gdyby świerszcz to tylko wesz
to wciąż wiersz przewierci wskroś
wręczy świerzop świeży (co?!)
choćby cię nie było wciąż
postępujący metabolizm w sestynie
tu sześć się da no tak
tak tu sześć się da no
się da no tak tu sześć
no tak tu sześć się da
da no tak tu sześć się
sześć się da no tak tu
sześć już da no tak tu
tak tu sześć już da no
da no tak tu sześć już
tak tu sześć już da no
no tak tu sześć już da
już da no tak tu sześć
już precz no tak tu sześć
sześć już precz no tak tu
no tak tu sześć już precz
tu sześć już precz no tak
tak tu sześć już precz no
precz no tak tu sześć już
precz nie tak tu sześć już
już precz nie tak tu sześć
tak tu sześć już precz nie
sześć już precz nie tak tu
tu sześć już precz nie tak
nie tak tu sześć już precz
nie tak dość sześć już precz
precz nie tak dość sześć już
dość sześć już precz nie tak
już precz nie tak dość sześć
sześć już precz nie tak dość
tak dość sześć już precz nie
chwyt dość sześć już precz nie
nie chwyt dość sześć już precz
sześć już precz nie chwyt dość
precz nie chwyt dość sześć już
już precz nie chwyt dość sześć
dość sześć już precz nie chwyt
sześć się da no tu tak
tak tu sześć już precz no
sześć już precz nie dość chwyt
Któż to przychodzi tak pięknie o świcie?
Któż to przychodzi tak pięknie o świcie?
Kto świszczy o pięknie przechodnie?
Kto pięknieje świetliście?
Komu świta odejście?
Kto dochodzi piękniejąc?
Kto uchodzi ze świtą?
Kto świtem upiększa?
Tak piękny kto?
Chodzi kto przy?
Któż to?
Świt
z niemieckiego przełożył bądź spolszczył (choć oba słowa wydają się na wyrost) Adrian Krysiak
