Ewelina Płonka – trzy wiersze

nurkowanie

Tamtego dnia nie dało się przewidzieć

pamiętam szelest traw spacery w słońcu

zaschniętą krew na kolanie dziecka

potem sen przychodził nagle

gasło w nas lato jak światło

w pustym pokoju zapach farby

z okien obserwowałyśmy ptaki

ich obecność uspokajała przed burzą

trzepot skrzydeł przecinał myśli

pamiętam niepokój we mnie rozdarcie

między napięciami z przeszłości w zderzeniu z przyszłością

budziłam się do lotu w kierunku sobie znanym

w stronę morza

między nami rzeka jest spokojna

Trzęsie się świat od wewnątrz

w tobie zawsze było tyle wolności

mówiła mi matka na drogę

w biegu zrzucałam z siebie kolce

jak róże rosnące pod jej oknem

widziałam że trzyma lato w dłoni

mój grzebień i czesze się po karku spływa krew

wycieram ją jak wodę ze skórki jabłka

krzyczy w nocy znów piszę wiersze

między nami rzeka jest spokojna

tylko zostaw uchylone okna

Czytałam w twoich oczach

jak w dziurawym maku mamo

chciałam spróbować wiatru

w drzwiach do mnie

miałaś za daleko

teraz uważam na siebie w snach

otwieram wszystkie myśli dla ciebie

na szczęście sierpień mija powoli

pamiętam co mówiłaś wyciągam wnioski

za nami zostawiam przygaszone światło

Ewelina Płonka – poetka, autorka dramatów teatralnych, aktywistka równościowa ,feministyczna i wegańska. Wiersze publikowała w "Helikopterze". Pracowała przy produkcjach teatralnych (Teatr Nowy w Krakowie, Niezależna Scena Teatralna). Jej kolaże ukazały się w książce Feminatywy w Akademii. Słowniczek. We współpracy z Centrum Praw Kobiet w Krakowie prowadziła warsztaty literackie dla kobiet. Czyta, śpiewa i spaceruje wśród przyrody. Mieszka w Krakowie.