Jean Toomer – dwa wiersze

Portret w Georgii 

Włosy – kasztany splecione,

   skręcone jak sznur linczownika,

Oczy – wiązki,

Wargi – stare blizny, bądź pierwsze pęcherze,

Oddech – trzciny woń słodka ostatnia,

I gibkie ciało, białe jak popiół

skóry czarnej po przejściu płomieni.

Ujrzyj serce 

Tym, co przestają kochać

Nie kończy się żądza,

Tym, co dbać przestają,

Nie goi się ból;

Nie waż na słowa, co niepytają;

umysły, które nie

szukają nawet, twarze obce -

    lecz ujrzyj serce.

przełożył Krzysztof Katkowski

Jean Toomer (1894–1967) – amerykański poeta i prozaik, związany z renesansem harlemskim. Najbardziej znany jest z modernistycznej książki Cane (1923), hybrydy prozy, poezji i dramatu, która przedstawia życie Afroamerykanów na Południu oraz w miastach Północy. Dzieło to uznawane jest za jedno z najważniejszych osiągnięć literatury afroamerykańskiej XX wieku. Z czasem wycofał się z życia literackiego, skupiając na duchowości.