który ręką dziewczynki jest rozrywany i rozrzucany
jak konfetti. Nie,
nie mam na myśli tego, że chleb jest rozrywany jak bawełna,
użyłem słowa konfetti, ale nie miałem na myśli
konfetti, w które
zamienia się budynek gdy wjedzie w niego czołg.
Mam na myśli konfetti,
o którym mały chłopiec nie przestaje marzyć
i nie, jego uśmiech w niczym
nie przypomina szkieletora. I nie,
jego osiedle nie przypomina strefy objętej wojną.
Próbuję przez to powiedzieć,
że jego osiedle
jest równie poszarpane i pełne piór,
jak jakakolwiek inna rzecz na świecie,
jak cień przyszpilony przez słońce
i światło rozdzielone
przez taniec cieni,
ale oni nie przestaną mówić
jak piękne są te ruiny,
i jak zrujnowane muszą być
te piękne dzieci w mieście w którym nie ma już ptaków.
przełożyła Olga Rembielińska
Jamaal May (ur. 1982 w Detroit) – jego pierwsza książka Hum (2013) zdobyła nagrodę Beatrice Hawley Award oraz American Library Association Notable Book Award i była nominowana do nagrody NAACP Image Award. Hum bada tematy maszyn, technologii, starzenia się, wspólnoty. W wywiadzie o tym tomie powiedział: Ostatecznie próbuję powiedzieć coś o dychotomii, niepewnych przestrzeniach między różnymi emocjami, a co za tym idzie, niepewnych przestrzeniach między ludzkimi połączeniami. Wiersze Maya były publikowane w czasopismach takich jak „Poetry”, „New England Review”, „The Believer”. Jego druga książka to The Big Book of Exit Strategies (2016). May uczył poezji w publicznych szkołach w Detroit i pracował jako niezależny inżynier dźwięku. Uczył w programie MFA w Vermont College of Fine Arts. Wspólnie z Tarfią Faizullah prowadzi Organic Weapon Arts Chapbook and Video Series.
コメント