top of page

Anna Matysiak – wiersze z przylądka


Cud w Gargano

Na górze Gargano, przed grotą, cudem
odnalazł się zbiegły byk.
Należało wyskubać mu archanioła
ze zrogowaceń. Przeżuwać w dni powszednie,
w święto łykać. To wszystko trafia do kanałów
w misterium wielkiej płuczki.

Zrywa się tylko raz: w pękaniu haków,
ucieczce z transportu, galopadzie przez miasto,
forsowaniu rzeki, pruciu zasieków,
z niewiarą w Wielką Chłodnię.

Atakama

Piasek na skoblu, zaspany altannik,
na postoju zaskrońce, nagrzany moment
obrotowy.
Ratujemy jeże z gorącego asfaltu, nie dojedziemy
na pierwszy semestr.


Wysokie napięcie

Przestałam liczyć obtłuczone izolatory.
Przewody rozgryzły język. Tutaj słupy są inne,
nieorganiczne, ale mają pakt,
trzymają kwity, mnie w garści, odbezpieczone
potencjały, żebrowanie.

Akcent

Nad ranem pytanie o pismo, przytaknąć,
że alfabetyczne, w takim razie natychmiast
żądanie pozycji, namiarów, diakrytów. Szybko
podaj pierwsze, co przynosi język, zanim
wysklepi grotę.


Druciki

Nadzy miedziankowie porzuceni na płytkach Canaveral.
Wrócimy po was.

wiersze z książki Przeczuwam słodycz (Dom Literatury w Łodzi, 2023)



Anna Matysiak
(ur. 1967) – autorka książek poetyckich, m.in. Tyle nieznanych ryb (2018), Tiergarten (2019), Wsobne maszynki (2020), Na setkach wioseł (2021), Komandor Rattus (2022) i Pojedynka (2023) oraz zbioru małych próz Spacja. Notatnik redaktorki (2019). Redaktorka, czasem tłumaczka, prowadzi własne wydawnictwo Convivo, zajmuje się fotografią artystyczną.

bottom of page