Catherine Coy – wiersz

Modlitwa za przedmieścia 

Niechaj będą bezpieczni jak ich domy w szeregu

jak ludzie czekający, aż coś się w końcu wydarzy.

Niechaj będą jak puste pudła

Bardziej ciaśni niż karton na mleko.

Niechaj zachowają dla siebie ten kawałek trawnika

Między chodnikiem i krawężnikiem

skrawek przestrzeni by oddychać, ale tylko tyle

by odseparować to co wzięli na kredyt

od tego, czego pilnuje miasto.

Niechaj im będzie dane zachwycać się swoim adresem

uliczek nazwanych ku czci drzew i kwiatów

albo kobiet. Niechaj pamiętają wszystko wszystkim

ale nie odezwą się słowem. Oby ich drzwi frontowe puchły

i kurczyły się od zmian pogody.  Niech się zamkną.

    

przełożył Jerzy Bartonezz

fot. Bill Owens

Catherine Coy – po studiach magisterskich na Uniwersytecie Columbia w 1997 roku objęła stanowisko dyrektorki programu Poets House, poprzedzone dwuletnim wolontariatem i pracą asystencką. Do Nowego Jorku przeprowadziła się z Chicago, mając już tytuł licencjata z języka angielskiego uzyskany na Uniwersytecie Chicagowskim. Jej wiersze ukazały się w „The Paris Review”.