top of page

Bashō – siedem wierszy

  • Mirek Drabczyk
  • 31 paź
  • 1 minut(y) czytania


pory
umyte do białości
chłód


wiosna mija
krzyk ptaków
i łzy w oczach ryb


czysta rzeka
w jej falach
zielone igły sosen


dziś rano
zwykle złowrogi kruk
też na śniegu


jesienny wiatr
ostrzejszy niż skały
Ishiyamy


patrz uważnie
tasznik kwitnie
pod żywopłotem


nie umarłem
koniec podróży
koniec jesieni

tłumaczenia: Magdalena Bielska i Łukasz Szopa


ree







Bashō   (1644-1694) właściwie Matsuo Munefusa – japoński poeta uznany za największego pisarza epoki Edo. Studiował filologię japońską, kaligrafię, filozofię, literaturę chińską w Kioto. Pod wpływem praktyk zen i poszukiwań twórczych od 1684 rozpoczął wielomiesięczne piesze podróże. Niezwykle ceniony za rozwój haiku, wprowadził do tego (wcześniej humorystycznego) gatunku poezji impresję i kontemplację przyrody. Najbardziej znane utwory to Ścieżki na daleką północ - dziennik uznany za arcydzieło literatury japońskiej, Kasztan bez owoców, Zapiski z podróży do Kashimy, Notatki z podróżnej sakwy, Worek z węglem drzewnym. Zmarł w Osace.



Tłumacze:

Magdalena Bielska (ur. 1973) – absolwentka historii sztuki na KUL, aktywistka społeczna, sutaszystka. Pisze, tłumaczy, czyta i mieszka w Lublinie. Niepraktykująca buddystka i praktykująca górzystka.

Łukasz Szopa (ur. 1973) – poeta, prozaik i tłumacz. Opublikował zbiory poezji Roadmovie (2000) oraz wspólnie z Mehmedem Begićem Film (Alternativni Institut, Mostar, 2001), zbiór opowiadań Kawa w samo południe (2010), oraz powieść Fioletowy plecak i trzy herbaty (2016). Mieszka w Berlinie i Włosieniu (woj. dolnośląskie).

     Redakcja  Krzysztof Śliwka,  Mirosław Drabczyk
                        Ilustracje  Paweł Król 

  • Facebook
  • Instagram
bottom of page